AÖL > Sakarya Üniversitesi - Bilgisayar Mühendisliği ( Başarı Hikayesi )

Biyografi ve Otobiyografi

Cevapla
Jezxy
Onursal Üye
Mesajlar: 1890
Kayıt: 28 Nis 2017, 10:26

AÖL > Sakarya Üniversitesi - Bilgisayar Mühendisliği ( Başarı Hikayesi )

Mesaj gönderen Jezxy » 10 Tem 2018, 03:55

Arkadaşlar merhaba.Belki sınava hazırlanacak arkadaşları bir faydam olur diye kendi hikayemi paylaşmak istedim.

Adım Onur.22 yaşındayım.Üniversiteyi yeni kazanmış birisi için bir hayli yaşım büyük gibi değil mi?Aslında liseyi iki kez bırakmış bir öğrenci için normal.

Başarılı bir lgs sınavından sonra Adile Mermerci Anadolu Lisesini kazandım.Birinci ve ikinci sınıfı bir şekilde geçtim.Üçüncü sınıfta gerek özgürlük düşkünlüğü, gerek siyasi arayışlar sebebiyle okuldan soğudum ve bıraktım.Tabi bu dönem çok sancılı geçti.Bütün arkadaş ve akraba çevremden olumsuz tepkiler aldım.Annem okula ağlayarak geldi müdürle konuşmaya.Daha sonra okul müdürü kendince bana iyilik yapmış ve beni okulu bıraktı diye değil de sınıfta kaldı olarak göstermiş.Yarın bir gün akıllanır da tekrar devam eder diye.

Okulu böylece bırakmış oldum.Ardından aylarca evde boş boş oturdum sonra çalışmak istedim.Bir fast food firmasında işe başladıktan bir süre sonra, yeni taşındığımız semtte yine bir anadolu lisesi olan Rotary 100.yıl Lisesine ailemin ısrarıyla tekrar başladım.Çalışma hayatından sonra tekrar üniforma giymek, sırt çantası takmak garip gelse de sonraları alıştım.Gel gelelim okul bitmeye doğru sebebini tam olarak anlayamadığım bir şekilde tekrar okuldan bıkkınlık geldi.Tabi ki bunda aşırı kılık kıyafet denetimleri, saçı çok uzun olanı okula almama gibi olaylar da etkili oldu.Derken okulu ikinci kez bıraktım.Tabi bu sefer okulla tamamen ilişkim kesilmişti.Yasal olarak tekrar başlayamıyordum.Yine ailemin ısrarıyla isteksiz bir şekilde açık öğretim lisesine kayıt oldum.Eğitim hayatımdan ümidi kesmiş biri olarak tekrar çalışmaya başladım.Motosiklet sevdamdan dolayı a2 ehliyet alıp yine fast food firmalarında motorlu kuryelik yaptım.Bu serüven 3 seneye yakın sürdü.Bu süreçte yaşadığım sıkıntılar,değiştirdiğim işler anlatmakla bitmez.O yüzden fazla girmiyorum.

Bir de baktık ki askerlik kapıya dayanmış.Kağıtlar falan gelmiş.Ben ise gitmemeye kararlıyım.1 yıl boyunca askerlik şubesine hiç uğramadım.Yani kaçaktım.Yakalanırım korkusuyla şehirler arası yolculuk yapmıyordum.Hayatım git gide çekilmez bir hal almıştı.

Günlerden bir gün telefonuma ilk okul arkadaşımdan mesaj geldi.İlk okuldan eski arkadaşlarla bir buluşma ayarlanmış yemek yenecekmiş.Ben isteksiz bir şekilde mesajı atan arkadaşıma sen de gelirsen gelirim dedim.Ardından yemekte buluştuk.Aslında bu buluşma hayatımın dönüm noktasıymış da haberim yokmuş.Senelerdir görmediğim arkadaşlarla konuşurken dikkatimi çeken bir şey oldu.Kime sorduysam iyi kötü bir üniversiteye girmiş.O okulda dalga geçtiğimiz herkes üniversiteli olmuş.Kimisi ikinci üçüncü sınıfa geçmiş bitirmek üzere.Bana sorduklarında ise hiç bir cevap veremedim.Kendi yaptığım mesleği söylemeye utandım.Yemeğin sonunda oradan arkadaşımla ayrıldığımızda o gece buluşmaya beraber gittiğim arkadaşımda kaldım.Ve ona şu soruyu sordum.Ben tekrar bu işlere girsem, açıktan liseyi bitirsem askerliği tecil etsem, sonrada dersaneye gitsem yapabilir miyim?Bu soruyu sormamda ki sebep şuydu.Yıllardır kitap yüzü görmüyordum.Çalışma hayatım beni köreltmişti, her şey unutmuştum.
Arkadaşım bana sen yaparsın, uğraşırsan olur gibisinde moral verince o gece büyük bir karar aldım.Ben bu işi başaracağım!

Daha sonra hali hazırda kayıtlı olduğum açık öğretim lisesinin sınav tarihlerine bakıp çalışmaya başladım.Çalıştım...Çalıştım.. Her dönemde toplayabileceğim maksimum 30 krediyi eksiksiz toplayarak en kısa sürede açık liseden mezun oldum.Bu ilk başarıydı.Şimdi askerlik sıkıntı idi.Bende açık öğretim fakültesi kazanıp tecil ettirmeyi denemeye karar verdim.O sene ygs ye girip açık öğretim fakültesi kazanacak kadar puan yaptım kayıt oldum.Öğrenci belgemi alıp askerlik şubesine gittim.Sıram geldi içeri girdim.Bir kadın vardı bilgisayar başında, kağıtlarımı aldı, yaşın çok geçmiş ama yine de deneyelim falan dedi.Bilgilerimi bilgisayara girip bir tuşa bastı ve beklemeye başladı.Bir dakika aradan sonra tamam oldu dedi.O an yaşadığım sevinci size anlatamam.2015'in sonuna kadar tecil ettirmiştim Bu da ikinci başarı idi :)

Şimdi işin en zor kısmına gelmiştim.Dersaneye gidip üniversite kazanmam gerekiyordu.İstanbul'da bir fem şubesine kayıt oldum.Kitaplarımı aldım.Tekrar öğrenci moduna soktum kendimi.Lakin dersler başlayınca bir sorunum olduğunu farkettim.Ben herşeyi unutmuştum.En basit fizik formüllerini, matematik birimlerini, çarpım tablosunda bile duraksadığım yerler oluyordu.Yahu ben ne yapacağım dedim.Sonra kendi kendime cevap verdim herkes ne kadar çalışıyorsa ben daha fazla çalışacağım.Ve dediğim gibi yaptım dersane başdığından itibaren gecemi gündüzüme verip çalıştım.Eski formumu tekrar kazandım hatta ilerlettim :) Dersanede ki ilk denememde 40 küsür net yaptım.Bu çok azdı daha çok çalışmam gerekiyordu.Çalıştım.. Çalıştım.. Hafta sonları yatıp uyumam gerekirken cumartesi ve pazarları sabah 8:30 da kalkıp deneme çözdüm.Neredeyse arkadaşlarla gezmeye hiç gitmedim.13 14 saat çalışma masasından kalkmadığım oldu.Ve çalışmamın karşılığını almaya başladım.Netlerim arttı.Dersaneye başladığımdan 40 olan netim dersane bitmeye doğru 120 leri zorluyordu.

Sınavlara girdim.Beklediğim kadar olmasada görece iyi bir puan yaptım ve Sakarya Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliğini kazandım :) Ailem çok mutlu bende öyle :)

Sonuç olarak bir kaç cümle yazıp bitireyim.Arkadaşlar bir insan bir hedef uğruna çalışması ve o hedefe ulaşması kadar güzel bir şey yok.Umarım bu mutluluğu hepiniz yaşarsınız.Bazılarınız benim gibi "ya ben çok sene kaybettim", " bu saatten sonra okuyamam" bahanelerle kendinizi sınırlıyor olabilirsiniz.Ancak siz bu değilsiniz, daha fazlasını yapabilirsiniz.

Arkadaşlar bakın bu kadar yaşadığım olay bana tek şunu öğretti.Her şey parayla satın alınabilir, ama VAKİT asla satın alınamaz! Arkadaşlar ne olur senelerinizin kıymetini bilin.Bir sene daha hazırlanırım demek ömrünüzden, gençliğinizden bir sene vermek demek.Yeniden hazırlanmaya gerek yok.Var gücünüzle çalışın.İlk okuldaki sıra arkadaşım üniversiteyi bitirmiş mühendis olmuş ben daha yeni başlıyorum.Bu benim için çok üzücü bir durum.Gelin siz bunu yaşamamak için elinizden geleni yapın.Hayatınızı dersane köşelerinde, sınav sonuç ekranlarının başlarında harcamayın.Zamanınızın kıymetini bilin!!
Resim



_cid_
Doktor
Mesajlar: 324
Kayıt: 13 Eki 2017, 01:30

Re: AÖL > Sakarya Üniversitesi - Bilgisayar Mühendisliği ( Başarı Hikayesi )

Mesaj gönderen _cid_ » 10 Tem 2018, 13:47

Güzel bi dönüş, kendini resmen restore etmiş. Şuan denizde değil de çalışıyorsak sevin bizi :)

Cevapla

“Biyografi ve Otobiyografi” sayfasına dön