-_-...HEDİYE...-_-

[canerimo]

Karla kaplı sokakta sağa sola
koşuyor ve rastladığı kişilere,
avucunda tuttuğu şeyi
gösteriyordu:

- Bak, abla ne verdi!.. Diyerekten.

Olayı başından beri görmüştüm.
Okuldan çıkan liseli kızlardan
birisi yanına yaklaşmış ve
yanağına bir öpücük kondurup,
küçücük avuçlarına birşeyler
bırakmıştı. Beş ya da altı
yaşlarındaki yavrucuk, kızın
arkasından bir süre baktıktan
sonra büyük bir sevinçle
yerinden fırlamış ve belki de
şimdiye kadar kendisine verilen
o tek hediyeyi, başkalarına
göstermek istemişti.
Sıra bana geldiğinde, gülen
gözlerle yaklaşıp aynı şeyleri
yaptı :

- Bak, abla ne verdi!..

O değerli hazinesine duyduğum
merakla ellerini araladığımda, ne
diyeceğimi bilemedim. Soğuktan
moraran avuçlarında, erimeye
yüz tutan bir kartopu
tutuyordu.Hemde dizlerine kadar
kar içindeyken.
Çocuk hızla kaybolmakta olan
hazinesini birkaç kişiye daha
göstermek arzusuyla koşarak
yanımdan uzaklaştı.
O küçük çocuğun kim olduğunu
sorduğumda, ailesinin bir kazada
öldüğünü ve dedesiyle birlikte
yaşadığını söylediler.
Ona, " mahallenin yetimi"
diyorlarmış...